Kleine Never ending card

Gisteren namiddag heb ik een kaartje samengesteld. Terwijl ik aan het knippen was... er leek wel geen einde te komen aan de kleine stukjes papier vroeg mijn man:

"Wat ben je nu weer aan het fabriceren?"

Ik: "Wel, dat zal je straks wel zien"

Hij: "Zo'n gepruts"

Ik ging daar maar niet op in en bleef verder "prutsen".

't Was wel een beetje denkwerk. Ja, dat moet ook af en toe, nietwaar?

Na veel geplak en gekleef kon ik hem het kaartje laten zien.

Hij: "Oh, da's mooi"

Ik: "Je moet het open plooien"

Hij: "Hoezo? Openplooien?"

Ik: "Ja, en dan kan je het nog eens openplooien."

Hij: "Zeg, da's niet meer normaal"

Ik: "Maar 't is nog niet gedaan hoor"

Hij: "Allé, hoe is dat mogelijk?"

Ik: "Ja, en dat alles met 4 stukjes karton van 12cm x 6cm, hi, hi"

Hij: "'k Versta er niets van"

Ik: "Ja, en nu eens vlug"

Hij: "Stop maar, want 'k word er gek van"

Ik: "'t Is niet voor niets dat ze het een Never Ending Card" noemen"

(Ik denk dat ik maar nog een zal maken, maar dan een beetje groter, zo houden we dan nog een 'spannende' conversatie op een zondagnamiddag, ha, ha)

Groetjes en tot een volgende keer,