Illusie of realiteit?

Hello lieve Bloggers,

Geen kaartje, geen projectje, neen, helemaal niets op gebied van knutselen.

Wel, voor 4 grootouders althans, een dag die een reuze verrassing bracht.

Voor diegene die pas recent mijn blog begonnen te volgen een klein woordje uitleg.

28 augustus 2012 vertrok onze kleindochter naar Xi'an in China nadat ze, na 3 jaar hard studeren, haar Bachelor diploma had behaald. Ze zou er voor 10 maanden studeren aan de International University. Enkele weken terug maakte ze kennis met een Chinese dame. Af en toe gaan ze beiden ergens heen en gedurende het drinken van een kopje thee voeren ze beiden leuke dagelijkse gesprekken in het engels en chinees.

Zo kwam het ook dat de dame vertelde dat haar man soms naar België vloog om... duiven te kopen. En plots vroeg die dame of Jennifer interesse had om eventueel (na verloop van haar studietijd in China) met hen mee te gaan naar België om hen te begeleiden. Kwestie van elkaar verstaanbaar te maken (Chinees►Engels►Nederlands). Voor Jennifer geen probleem gezien haar volgende studiejaar, voor het behalen van haar Master, dan nog niet direct begon.

Dat was in het kort wat ik tot nu toe wist... maar het leukste komt nu:

Charlene, de zus van Jennifer is op 6 december jarig geweest maar door omstandigheden (ziekte) was het feestje uitgesteld.

Eergisteren vroeg mijn dochter of we zondag, dus gisteren 16/12 om 14u, toch nog een stukje taart wilden komen eten voor Charlene's verjaardag.

Natuurlijk.

Eenmaal aangekomen eventjes kijken op de laptop, in China was het toen 21u, of Jennifer online was. En ja, ze was online en dan nog op Skype ook. 

Wij natuurlijk glunderen om haar te horen en te zien.

Plots zei Jennifer: "De postbode heeft mij vandaag een heel eigenaardig pakje  bezorgd"

En wat, wie zien we op het Skypescherm? Charlene samen met Jennifer???? Ons eerste gedacht was: hoe is dat mogelijk? Welk speciaal programma heeft ze laten installeren om de twee Skypebeelden te laten samenvloeien?

Plots ging de livingdeur open..... staat Jennifer voor onze neus.....

4 Grootouders gapen de eerste seconden naar haar alsof ze een Fata Morgana was. Het leek zo irreëel.

Toen we bekomen waren van de verrassing kregen we Jennifer haar verhaal.

"Neen hoor, ik ben China nog lang niet moe. 

Een tiental dagen terug kreeg ik een telefoontje van de directeur van de universiteit: Die Chinese dame zou samen met haar man naar Brussel, Parijs en eventueel naar Milaan willen gaan en vragen of ik mee kan om als "tolk" te fungeren. Dat was eventjes slikken voor mij. Dan heb ik mama via Skype opgebeld en raad gevraagd. Ik kon drie dagen naar huis (Oostende) en dan mee met hen. Mama heeft me deze morgen opgehaald in Brussel en kennis gemaakt met het Chinese echtpaar. Mama en ik zijn naar huis gereden terwijl mijn Chinees koppel in Brussel verblijft. Voor mijn zus Charlene en mijn liefje Björn was de verrassing geslaagd want ook zij wisten van niks.

Maar ook voor mijn 4 grootouders. Het leukste vond ik jullie stomverbaasde, uit het lood geslagen gezichten."

En ja, Oma (dus ik) is hier nog niet helemaal bekomen van haar emoties.

De ganse namiddag en een stuk van de avond speelde zich af als in een film.

(Het binnenkomen van Jennifer in de living was voor iedereen alsof die scène zich in Slow Motion afspeelde. We hadden toch enkele seconden nodig om realiteit en illusie van elkaar te kunnen scheiden) 

(ga met de computermuis over het beeld)

Dat vervroegd kerstcadeau was een éénmalige belevenis en blijft voor altijd in ons geheugen.
(Ja, Belinda en Jennifer, gisteren was een uitzonderlijk emotionele dag voor ons.)

Jennifer goes China (vervolg)

Voor wie interesse heeft in het vervolg van "Jennifer goes China". Anders overslaan en wachten tot een volgend postje dat terug handelt over onze hobby.  

28 augustus 2012

 om 8u30 vertrokken met pak en zak naar Brussels Airport. Liever te vroeg dan te laat. Na een vlotte rit bereikten we Zaventem.

Op de inkomhal van de luchthaven, recht voor onze neus, verwelkomde ons een groot bord:

Bij het inchecken van de bagage was er bij iedereen nog een "big smile" te zien.

Oef... geen overgewicht. Er kon zelfs nog 4kg bij. Had ze dat geweten dan had ze i.p.v. 20 paar sokken vermoedelijk 40 paar meegedaan.
(bij navraag bij de andere 2 studenten bleek dat ook zij zoveel sokken meehadden, hi, hi)

Maar het afscheid nemen deed pijn.

En zo, stappenhalf, liep Jennifer haar avontuur in China tegemoet.

En daar staat ie dan: de airbus 330 van Hainan airline, klaar om te vertrekken.

Door de ramen nog vlug een foto genomen. In enkele seconden was ze verdwenen in de wolken.

Toen ik thuis kwam heb ik mij aan mijn computer gezet en via Flightradar de ganse vlucht gevolgd (je moet wel het vluchtnummer hebben). Spannend hoe je de vooruitgang ziet, welke landen ze overvliegen om uiteindelijk, na 10u vlucht in Beijing te landen.

Na een oponthoud van 2uur stapte ze over op een twee uur durende vlucht naar haar uiteindelijke bestemming: Xian.

29 augustus 2012

Eerste foto's van haar vlucht samen met twee medestudenten.

Gregory en Jennifer

(wat een luxe: iedereen een persoonlijke TV)

 Sanne en Jennifer samen aan de lunch

en van haar verblijf op de campus van de universiteit:

Een leuk appartementje vind u ook niet?

Momenteel kan ze haar eigen blog, Jennifer goes China die ze hier aanmaakte, niet gebruiken in China. Hopelijk vindt ze een oplossing daarvoor.

Brussel en... Jennifer goes China.

Hello lieve Bloggers,

Vandaag wordt het een hele emotionele dag.

Onze kleindochter, Jennifer, vertrekt naar China voor ongeveer 1 jaar.

Meer bepaald naar Xian.

(Nieuwsgierig?)

Verleden woensdag zijn we naar Brussel geweest. Zij moest haar Visum halen. We besloten mee te gaan en hebben er een leuke dag van gemaakt. Het was lang geleden dat wij daar waren geweest.

Vertrokken met de trein naar Brussel Centraal. Terwijl zij met de metro haar Visum ophaalde, dronken wij een koffie. Eens terug zijn we gaan slenteren door de "Rue des Bouchers" waar het ene restaurant tegen het andere ligt. Maar waar je ook het befaamde "Toone poppentheater" vindt.

Je mag niet te breed zijn anders geraak je echt niet door de smalle passage:

Verder natuurlijk ook de winkels opgezocht

en de mooie gebouwen op de Grote Markt bewonderd.

 Kan je voorstellen dat zo'n bouwwerk in 1402 werd begonnen?

Je mond valt open bij zoveel schoonheid aan een gebouw.

En het leukste is: iedereen loopt er met zijn neus omhoog (zie foto)

Wil je meer over weten? Klik dan HIER.

De grote markt is echt een bezoek waard.

Nadat we door de Nieuwstraat gewandeld,

(persoonlijke opinie: de Kapellestraat in Oostende is 100 keer leuker)

en Jennifer souveniers gekocht heeft om mee te nemen naar China, zijn we stilaan terug gewandeld naar het station waar we de trein richting Oostende namen.

Dat was dan een onverwacht uitstapje naar Brussel.

En nu ... de auto in op weg naar Brussels airport...

Zakdoekjes in de ene hand en in de andere een zakdoek klaar om uit te wuiven.

Wordt vervolgd....