Ongewoon kaartje.

Hello lieve Bloggers en volgers.

Dank voor jullie lieve reacties die jullie steeds achterlaten. Die geven mij telkens de nodige "push" om verder te bloggen.

Tussen mijn stofjes vond ik nog een paar met hondenprints.

Gezien ik een kaartje nodig had voor een vriend en tevens hondenliefhebber besloot ik die te gebruiken.

Daarmee wou ik hem ook een klein "Dank u" wel zeggen voor zijn inzet in onze hondenclub.

Ondertussen heeft het kaartje al zijn bestemmeling bereikt en kan ik het hier plaatsen.

Alle pagina's zijn met een Tim Holtz stans in accordeon uitgestanst.

De voorzijde is een stofje op Aslan gekleefd en daarna uitgestanst.

Op de binnenkanten heb ik met Distressinkt tafereeltjes gemaakt en mijn eigen gedichtjes gekleefd.

 Achteraan terug een stofje.

En zo ziet het kaartje eruit als je het opent.

Vraagje:

Mijn kleindochter heeft voor een fotowedstrijd een foto ingezonden.

Nu heeft ze mij gevraagd of ik er wou op stemmen.

Welke grootouder kan dat nu weigeren.

Misschien hebben jullie ook een stem teveel en wil je die wel geven aan een lief meisje, wel dan kan je dit doen op onderstaande link:

Charlene en Tijger

Ik weet dat ze blij is met iedere stem erbij want ze is zo fier op haar 13 jaar oude poes "Tijger".

Alvast bedankt.

Ik wens iedereen nog een hele fijne dag.

Een gedichtje om in te ramen.

Dank voor alle fijne reacties, en een hartelijke welkom aan mijn nieuwe volgers. Fijn dat jullie de weg naar mijn blog hebben gevonden.

Joke, dgoedh, Ans en lindavv

indien jullie een blog hebben wil jullie me de link geven want die staat niet bij jullie profiel. Dan kan ik jullie in mijn bloglijst opnemen en ook jullie blog  bezoeken.

Nu mijn knutselwerkjes van gisteren.

Onderstaande kadertjes heb ik op bestelling gemaakt.

Het gedichtje heb ik gekregen en er werd mij gevraagd er een 6-tal uit te printen zodat ze in de kadertjes zouden passen.

Nu vond ik dat het toch wel een kleine versiering mocht hebben.

En dat heb ik er van gemaakt.

De roos heb ik eerst met Versamark gestempeld en met embossingpoeder bewerkt.

Daarna met Distressinkt ingekleurd.

Zelfde werkwijze voor deze hieronder maar de achtergrond heb ik verouderd met Vintage Photo Distressinkt.

 Boven de roos met koper embossingpoeder

Onder met goud embossingpoeder

Hieronder nog enkele exemplaren zonder kadertje.

(fotoos zijn gisteravond genomen en de kleuren komen niet goed tot hun recht)

Morgen zal ik ze afgeven. Ik hoop dat de dame tevreden zal zijn.

Zo, en nu met de grove borstel door mijn appartement gaan en de fles

"Mijnheer Proper" open doen zodat zijn geest door alle vertekken kan vliegen en het verdere werk doet.

http://www.youtube.com/watch?v=k_byUrYVqxI&feature=endscreen

(zo heb ik het me nu ook weer niet voorgesteld, hi, hi)

Have a nice day!!!!

PS: voor Lindavv: "kan ik een afgietsel van een ANKH??? maken om op een kaars te smelten" Ik denk wel dat dat kan. Ik kan het in de toekomst eens proberen maar weet echt nog niet wanneer.

Honden/Katten zijn als... met PPS-gedichtje

Misschien nog niet gemerkt op mijn Blog, maar ik heb een grote passie voor honden.

Ik vermoed dat er onder mijn bezoekers nog meer zijn die ook honden hebben en af en toe eens een kaartje maken voor hun hondenvrienden.

Nu dacht ik eraan om één van mijn tekstlabeltjes te plaatsen.

Wie het kan gebruiken mag het gerust meenemen.

Natuurlijk geldt hetzelfde voor de kattenliefhebber.

Vroeger (jaaaaren geleden) heb ik een PPSje gemaakt met verschillende hondjes uit mijn hondenclub. Ik heb er een ABC-gedichtje bij verwerkt.

Het liedje "Who let the dogs out" heb ik verwijderd i.v.m. auteursrechten.

Dit oude PPSje heb ik ingekort tot 3 minuutjes maar ik denk dat je tijd genoeg krijgt om eventueel het gedichtje af te schrijven.

Als je dat doet, gelieve mij dan wel als schrijfster ervan te vermelden.

(Ik heb al een paar van mijn gedichtjes op het web zien verschijnen onder de naam van de plaatser. Als je die personen dan aanschrijft dan beweren ze nog dat het hun eigen brouwsel is. En dat vind ik niet leuk/eerlijk.)

Heb je lust om een primitief PPSje te bekijken en het gedichtje af te schrijven?

Neem dan nu een papiertje en een potlood en start.

Eén ingrediënt ontbreekt nog...

Hello Lieve Bloggers,

Hebben jullie dit ook? Een kaartje beginnen en niet weten hoe het af te werken?

Alle ingrediënten zijn er maar het uiteindelijke gerecht wil maar niet lukken.

Precies of dat ene specifieke kruid nog ontbreekt.

Dat is waar ik momenteel mee zit.

Maar ergens zal ik het wel klaren.

Ik moet enkel nog een gepaste stempel vinden.

Dus dat zal mijn opgave zijn voor vandaag.

En terwijl ik gisteren aan het rondwandelen was bij mijn blogmaatjes zag ik dat er momenteel een paar moeilijke tijden meemaken.

Ziek zijn is het laatste wat je wil en ik dacht laat me maar een tekstje maken voor hen.

Als dit tekstje jullie troost kan bieden of je wil iemand een opbeurend woordje toesturen dan kan dit misschien van toepassing zijn. Met de gepaste stempels of 3D-plaatjes en die tekst kan het een leuk Beterschapskaartje worden.

Dat doet er mij aan denken dat ik een drie-tal jaar terug enkele kaartjes heb gemaakt

met een mooi gedicht op acetaat geprint.

Het kaartje heb ik helemaal gekleurd met Distressinkt door steeds delen te maskeren. In het zand heb ik voetstappen gekleurd.

Het gedicht is al oud en ik denk dat de meesten onder jullie het kennen.

Het is misschien niet ieders smaak/overtuiging, maar ik zal toch het risico nemen om het hier te plaatsen.

Blijkbaar is de schrijver van dit gedicht, dat normaal in het Engels is, onbekend.

Velen hebben het als het hunne geclaimd maar bewijzen zijn er niet.

Wil je de tekst in het Engels? Google dan even op "Footsteps in the sand".



VOETSTAPPEN IN HET ZAND

Ik droomde eens en zie ik liep

Aan 't strand bij lage tij

Ik was daar niet alleen, want

De Heere liep aan mijn zij.

We liepen saam het leven door

En lieten in het zand,

Een spoor van stappen, twee aan twee,

De Heere liep aan mijn hand.

Ik stopte en keek achter mij

En zag mijn levensloop,

In tijden van geluk en vreugd,

Van diepe smart en hoop.

Maar als ik goed het spoor bekeek,

Zag ik langs heel de baan,

Daar waar het juist het moeilijkste was,

Maar een paar stappen staan.

Ik zei toen: Heere waarom dan toch?

Juist toen ik U nodig had,

Juist toen ik zelf geen uitkomst zag

Op het zwaarste deel van het pad.

De Heere keek me toen vol liefde aan

En antwoordde op mijn vragen:

Mijn lieve kind, toen het 't moeilijkst was

Toen heb Ik jou gedragen.

Zo, dat was het dan weer voor vandaag, nu eventjes boodschappen doen en achteraf gezellig in mijn hoekje gaan knutselen. Wie weet zien jullie morgen het resultaat van mijn "Werk in uitvoering".

Groetjes en nog een prettige dag,

Blogmaatjes

Blogmaatjes zijn onbekende vrienden
die het goed met elkaar kunnen vinden.
Ze praten, ze kletsen,
zonder elkaar te kwetsen.
De band die hen samen bindt
is een eenvoudige hobby die je over de ganse wereld vindt
Scrappen, knippen en kleven,
maken deel uit van hun hobbyleven.
Ze delen hun kennis met elkaar
en zijn er trots op, ja, dat is waar.
Een tip, een vraag, een tutorial,
je vraagt en je krijgt antwoord van allemaal.
Een blogmaatje is niet langer onbekend
een blogmaatje is je beste assistent.

Je blogmaatje Karin

Dit tekstje, als dank aan mijn Blogmaatjes, heb ik geschreven en dan verwerkt met het Wordle programma. Wil je zien hoe het werkt? Kijk dan even op deze
TUTORIAL

Herinneringen

 Dit gedichtje schreef ik een aantal jaren terug.
(Je kan er gerust gebruik van maken, maar graag met vermelding van de bron)

Het Klaprooskaartje hieronder is een leuke herinnering aan hoe het eens was.

De Korenbloemen zijn niet meer te vinden. De Sleutelbloem vind je ook nog maar sporatisch.

Gelukkig hebben we nog de Klaproos, de Margriet en onze:

Herinneringen

Een knikker, een bal en een step,
wat hadden we toen een reuze pret.

Nu verlangt men enkel nog internet.

Met zijn tienen op straat, vrienden ondereen,

nu op je eentje voor de computer, helemaal alleen.

Een oude fiets, meestal geleend,

nu fonkelend nieuw, volgend jaar misschien weer één?

Een boterham met jam, zo uit de vuist,

nu een belegd broodje, heel netjes, zo is het juist.

Een scheur in je broek, een knoop die ontbrak,

nu netjes gestreken, precies een zondags pak.

Ons taaltje was pittig, het zuiverst dialect,

nu A.B.N. zo hoort het anders kom je nergens terecht.

Dikkopjes vangen en in de wei kalfjes horen loeien,

nu naar de kinderboerderij om nog dieren te zien groeien.

We konden van sleutel- en korenbloemen een boeketje binden,

nu zijn het beschermde bloemen enkel nog in boeken te vinden.

We speelden op straat, geen auto in zicht,

nu staat op elke hoek van de weg een rood licht.

Onze kennis raapten we op van de straat en uit de natuur,

nu halen we onze kennis van internet, uur na uur.

Herinneringen geschreven door Karin Reitzmann

(onderstaand PPSje, nog heel primitief,
heb ik gemaakt in 2001
met zelfgeschilderde bloemen)

Groetjes,