'k Zien zo geirn m'n duvekot...

Een hartelijk welkom aan mijn nieuwe volgers en een hartelijke dank voor jullie reacties op mijn vorige berichtjes.

Verleden week kreeg ik een opdrachtje om een dakpan met een duif te maken.

Eigenlijk was de vraag: 

"Karin, zou je een duif met een dakpan op kunnen maken?" 

Nu vond ik dat ik daar toch op in mocht gaan en met een lach antwoordde ik:

"Dat zal moeilijk zijn hoor, ik denk dat er dan toch een platte, dode duif over blijft."

Met een verbaasd gezicht vroeg de dame:

"Oh, kan je dat niet?"

"Jawel hoor, als je tevreden bent dat ik de duif OP de pan plaats en niet de PAN op de duif".

En toen zag ik dat haar Eurocent was gevallen.

(hilariteit)

Gelukkig had ik nog enkele dakpannen liggen. Dus deze maar eens goed afgeschrobd. Allemaal een laagje witte verf gegeven.

Dan de pannen in verschillende kleuren geschilderd met acrylverf.

De ene blauw, de andere groen, nog een in bananengeel, enz.

(Zo heb ik er weer een paar in voorraad)

Voor mijn "duivenpan" heb ik de blauwe gekozen.

Daar ik een craquelé effect wou heb ik mijn fles Craquelémedium uitgehaald.

Een laagje gegeven. Goed laten drogen en dan met een lichtere kleur acrylverf erover geweest.

(opgelet: slechts één streek geven)

Ondertussen heb ik een duif uitgeprint op een laagje servetpapier.

(ik gebruik de achterste laag van een servet daarvoor)

Wil je weten hoe ik print op een servet, kijk dan even op deze tutorial.

Met servettenlijm "Servage van MakeMe" de duif en de klimop erop geplaatst.

Twee maal afgelakt... 

...en zo ontstond deze dakpan die naar een duivenliefhebber gaat en die hem dan kan bevestigen aan zijn nieuw duivenkot.

Ik wou op de achterkant nog de tekst zetten van het liedje dat gans de dag door mijn hoofd speelde:

" 'k Zien zo geirn m'n duvekot, daar te zien is m'n grotst genot..."

Maar heb er toch maar van af gezien. Je weet nooit hoe zijn vrouw zou reageren (ha, ha).

Het is geen kaartje geworden, zou ook een beetje zwaar zijn om te versturen... en welke omslag moet je daarvoor moeten gebruiken...?

Enfin, alle gekheid op een stokje:

mijn opdrachtgeefster was in ieder geval tevreden. Ik hoop dat de duivenliefhebber ook blij zal zijn.

Zo, dat was weer eens iets anders. Een hele oude techniek, maar blijft leuk om te doen.

Ooit heb ik deze nokkenpan gemaakt. Ik denk dat ik ze volgende week maar weer eens boven water haal vermits halloween eraan komt.

 Beoefenen jullie soms ook nog een oude techniek die een beetje in de vergeethoek is geraakt? Ben benieuwd naar jullie reacties.