CLICK HERE FOR FREE BLOGGER TEMPLATES, LINK BUTTONS AND MORE! »

donderdag 25 oktober 2012

Een brokkendag


Wat hebben jullie reacties op mijn labels me opgekikkerd.
Die opkikkertjes had ik nodig hoor na zo'n brokkendag als gisteren.
Het begon al goed in de vroege morgen.
Dacht ik vlug via PC-banking een paar betalingen te doen.
Kaartlezer genomen, bankkaart ingestopt,
pincode ingetikt....
"wrong code"???? Ja, dat kan, misschien een cijfertje onder of boven, links of rechts dus...
pincode ingetikt....
"wrong code"???? Hoezo? Karin, je hebt nu toch wel goed opgelet.
Op gevaar af dat mijn kaart geblokkeerd werd toch een derde poging gedaan.
Hoe zegt het spreekwoord? Een ezel stoot zich geen drie keer tegen dezelfde steen.
Ewel, hier zit dus die bewust ez... dit berichtje te typen.
"WRONG CODE" !!!!!
Oké, straks dan maar naar de bank.
Maar eerst die ene dringende betaling doen met mijn andere rekening.
Kaartlezer genomen... bankkaart uit etui.... hoe stom kan een mens zijn....
verkeerde bankkaart in juiste kaartlezer.
Dus met rode wangen naar de bank.
48 treden naar beneden
"Och Madametje, je bent niet de eerste hoor".
Een magere troost. Maar het werd opgelost in 1-2-3.
Boodschappen gedaan, ja een mens moet nog eten ook.
48 treden naar boven
Zo, nu eventjes in mijn knutselhoekje zitten en de namiddag nuttig doorbrengen.
Eerst een Senseo en dan lekker achtergrondjes stempelen.
Verschillende kleuren distressinkt gebruikt op één stempel, over de ganse oppervlakte geveegd met Versamark en dan met Pearl embossingpoeder bestrooid.
Vlug met mijn electrische verfstripper erover en het achtergrondje krijgt een...


mooie zachte parelmoer glans.


Tevreden als ik was met dat resultaat besloot ik dan maar een kaartje te maken. Gelukkig Nieuwjaar met Versamark gestempeld, goud embossingpoeder erop en nu nog de verfstripper....
Ewel???? Wat nu???? NIETS.... kan toch niet, nog net Senseootje gemaakt, achtergrondje geembosst en nu ... noppes. Foetsie electriciteit. 
Daar stond ik dan met mijn papiertje.
Noodplan:
Pannetje uit de kast, gasvuur aan (met aansteker want de piëzo liet het natuurlijk ook afweten).
En "Gelukkig Nieuwjaar" werd als een eitje (zonder boter) gebakken.


  Zo, dat had ik toch weer goed gefikst.
Nu nog vlug het electriciteitprobleem.
Dacht ik. Niet was minder waar. Van vlug geen sprake.
Alle stops: Oké... 
Verliesschakelaars: Oké
Rest van gebouwtje had electriciteit.
Nou dan kan het niet anders zijn dan aan de teller.
48 treden naar beneden....
Verliesschakelaars aan teller schijnen in orde te zijn, maar toch eventjes verzet....
48 treden naar boven.
NIETS...
48 treden naar beneden, 
verliesschakelaars teruggezet.
48 treden naar boven
NIETS...
48 treden naar beneden,
Eén verliesschakelaar verzet...
48 treden naar boven
NIETS
Zal ik toch maar eens mijn schoonzoon om raad vragen 
(mijn ventje was natuurlijk niet thuis, nou ja, die zijn er nooit als je ze dringend nodig hebt).
Mobieltje genomen, vaste telefoon deed het natuurlijk ook niet.
Ja, hoor ik ben binnen 15 min. bij jou.
48 treden naar beneden.
Teller en verliesschakelaar beneden gecontroleerd (had ik toch al gedaan)
48 treden naar boven. (nu in gezelschap)
Ook in het appartement alles nagekeken.
Alles is in orde. Ik zal eventjes naar huis rijden en mijn toestel halen om te controleren of er wel electriciteit naar de teller gaat.
Zo gezegd, zo gedaan.
Gemeten.... noppes... geen toevoer naar de teller.
Dan maar naar de electriciteitsmaatschappij gebeld (met mobieltje).
Druk 1 voor ... druk 2 voor... enz..
"Wat is uw probleem" Uitleg gegeven... "Mevrouw hebt u dit nagekeken en dat  nagekeken... want u beseft wel als het uw fout is dat we €135,00 moeten aanrekenen." Daar was ik natuurlijk niet happig naar maar 'k wou natuurlijk ook niet als "onwetend" overkomen (1 x per dag is al genoeg (zie boven))
"Ja, laat maar iemand komen".
1/2 uurtje later... ring aan de bel...
48 treden naar beneden...
Duwt ie toch wel die verliesschakelaar in en het spul draait.... maar niet voor lang. 
Ik zag al die €135,00 uit mijn portemonnee vliegen en in het net van de electriciteitsmaatschappij belanden. 

"Dat kan niet, ik heb deze wel drie vier keer omhoog gedaan en hij bleef niet zitten. En, trouwens.... ik betaal geen €135,00 voor iets dat versleten is".
"Geen paniek madametje, ik zal een nieuwe plaatsen en die kost niets. Ik roep je wel als 't gedaan is".
48 treden naar boven. 
Ondertussen dacht ik al dat ik gedoemd was om tot Pasen geen hobbyspullen meer te kopen. (€135,00 is niet niks)
Eens boven heb ik een labeltje met 'Bedankt' uitgezocht en vastgemaakt aan
zo'n theelichtdoosje.
Ring aan de bel.... "Madametje, ik ben klaar"
48 treden naar beneden...
"Merci Meneer, en hier een klein presentje in plaats van een centje. Je bracht licht in de duisternis".
Met een lach en een dikke merci is ie zijn camionette ingestapt.
En ik???? tevreden:
48 treden naar boven.
Pfff.... pompaf heb ik mezelf een lekkere Senseo gemaakt, mijn knutselhoekje opgezocht en.... nu ja, de rest is voor morgen.
En voor wie het nog niet door heeft: er is GEEN lift in het gebouw.
Wetenswaardigheidje:
Om de koepel van de Sint Pieterskerk in Rome te bereiken moet je 551 treden beklimmen.
Ik heb gisteren de hemel bereikt (ha,, ha)

Photobucket

18 opmerkingen:

Annerieke zei

Hoi Karin,

Wat kan een mens toch pech hebben, maar ik heb geen pech...heb heerlijk je verhaal gelezen en ervan genoten. Mijn zoon vroeg zelfs waar ik om zat te lachen ;-). Hoop ik dat je vandaag een "gewone" fijne dag hebt.

Groetjes Annerieke

Wilma zei

Hallo Karin,
Ondanks je brokkendag heb jij toch wel overal een oplossing voor.....SUPER.
Liefs Wilma

Linda zei

Ohhhh wat een verhaal, zo maak je nog eens wat mee, het enige voordeel is misschien wel dat je genoeg calorietjes verbrand hebt met al die trappen lopen haha
gr linda

SandraR zei

Prachtig verhaal, Karin!
Je moet hier je werk van maken, van schijven bedoel ik, hahaha!
Niet van het trainen van je conditie...
;-)
Wat een dag heb je gehad, zeg...
Hopelijk is vandaag een betere!

Liefs, San

cristel zei

Nou nou wat een gedoe zeg kan me indenken dat je bekaf was daarom woon ik op het eerste verdieping moest wel lachen om je verhaal op het einde je kunt het zo goed opschrijven maar je achtergrondje ziet er weer super eruit hoor
Grtjs

Martha zei

Hoi hoi Karin,
heerlijk, wat een leuk verhaal, alhoewel ik me heel goed kan voorstellen hoe groot de irritatie bij jou geweest zal zijn!
Maar jij hebt echt het talent om een boek te gaan schrijven, zo duidelijk als jij je kunt verwoorden!
Heel lief dat je de meneer van het electriciteitsbedrijf nog een presentje hebt meegegeven
Heel veel knutselplezier en een fijne dag van Daatje

CreaLautje zei

Nou dat is idd een brokkendag!!
maar wel 1 waar je een ijzersterke conditie van krijgt hihihihi!!
hopelijk vandaag geen brokken meer!!
knuf!

knutselheks zei

Hoi hoi Karin,
Wat een verhaal zeg!Wat zul jij inmiddels een paar stevige kuiten hebben.(en spierpijn?)Soms zijn er van die dagen dat je beter in een hoekje kunt blijven zitten.Ik hoop dat het beter gaat,want bij mij komt het meestal in drieeën.Gr knutselheks

Bea zei

Wat een verhaal zeg en wat een pechdag, je hebt wel wat voor de lijn gedaan, al die trappen steds op en neer is geen kleinigheid..hopelijk heb je het nu weer wat rustiger....

groetjes Bea.

Marian zei

Jij loopt wat af op zo'n pechdag. en wat handig om dat soort doosjes op voorraad te hebben
Hoop dat je nu weer rust hebt en gewoon verder kan freubelen en je achtergrond ziet er mooi uit
Groetjes

vdkemma.blogspot.com/ammunella zei

oeioei wat een verhaal tja en al die trappen telkens op en neer, is wel goed voor de benen maar ja, tros is te he, en wat fijn van jou dat je nog in gedachten hebt om die persoon een cadeautje te doen en goed voor jou dat je zoiets liggen hebt amai amai, wat een dagje,maar toch een heel mooie creatie die je daar gemaakt hebt met al de pech erbij haha, sterk van jou hoor.
Grtjs Emma

marian zei

Hallo Karin,
Wat vervelend, zo'n brokkendag, maar gelukkig is het opgelost. Maar je hebt het wel erg leuk opgeschreven,en ik heb er een beetje om moeten lachen !!! (sorry!!)
Groetjes van Marian.

Unknown zei

karin
wat een verhaal ,echt balen
voor jou oei die trappen en zeker niet voor mij hoor
het was wel mooi geschreven ,echt een verhaal van een zeer creatieve dame
veel liefs van marcelline

Wies zei

Nou Karin, dat was inderdaad een pechdag. Je hebt in elk geval je conditietraining gehad met al dat traplopen. Attent om een presentje aan de monteur te geven en ik ben benieuwd wat er voor creatiefs ontstaan is na alle beslommeringen.

Monique - Mienokje zei

Hahaha sorry, wat een verhaal. Een voordeel: genoeg gesport voor de hele week. Groetjes, Mienokje

Christine zei

Mens wat een story! Je kan zo echt van die baaldagen hebben maar ondanks alles is het toch goed afgelopen en heb je flink gewerkt aan je conditie!
Liefs
Christine

k@rin zei

wat een verhaal. ik leef met je mee.

ik zag je zo iedere keer die trappen op en af lopen.
Ik zou het niet kunnen. Respect, man!

en ja, het is zo. als je problemen heb met iets, heb je nooit directe hulp in huis.

maar het is je toch gelukt hé.

Helen zei

wat een verhaal Karin, maar je hebt het allemaal prima opgelost (met wat hulp).