Leed, vreugde, dingen uit het leven

Wie had gedacht dat ik het deelnemingskaartje dat ik donderdag plaatste zo vlug zou nodig hebben?

Zaterdag bereikte mij het nieuws dat vrijdag de zoon van onze goede vrienden dodelijk verongelukt was.

Een lieve, altijd vrolijke, jongen van 23 jaar in een paar seconden voor altijd weg.

Lieve Kenneth,

Ik voelde mij zo ellendig dat ik eventjes geen lust had om te bloggen, laat staan om een kaartje te maken.

...................

Gisteren moest ik naar het stadhuis om mijn identiteitskaart te vernieuwen.

Terwijl ik toch in de stad was, profiteerde ik ervan om een bezoekje te brengen aan het Kruidvat.

Bij ons is het aanbod aan hobbymateriaal heel beperkt. Maar verstolen in een hoekje zag ik daar stempels liggen.

’k Heb het natuurlijk niet kunnen laten en heb twee setjes meegebracht. Weer een mooie aanvulling voor mijn stempelcollectie.

Terwijl ik in de stad aan het rondwandelen was dacht ik aan mijn kleindochter die op dat moment haar examen, voor het behalen van haar rijbewijs, aan het afleggen was.

Zou ze het halen? Of niet?

Eens thuis bekeek ik de stempels, haalde er een uit en zette me in mijn knutselhoekje.

Ik had ergens nog een verkeerd gevouwd kaartje liggen.

Zou dat nog te redden zijn?

Och, als het niets werd, dan kon ik het nog altijd in stukken knippen en de afzonderlijke delen gebruiken.  

Gestempeld, geembossed, Joy stansjes gebruikt, Creatables gestant, achtergrondpapiertjes gekleefd, bloempjes en lintje geplaatst, overal eens rond geweest met mijn distressinkt en dat is wat ervan geworden is.

Halverwege mijn knutselbezigheid rinkelt mijn GSM.

"Oma, IK BEN GESLAAGD!"

En Oma, natuurlijk apetrots op haar kleinkind!!!

En dit is voor mijn dochter

(dit moest ik toch eventjes kwijt)

Zo zie je maar dat leed en vreugde dicht (twee dagen) bij elkaar kunnen liggen.

(De tekstjes kunnen jullie gewoon afnemen door te kopiëren en op te slaan als...)

Groetjes,